Biłgorajski Franciszek (1794–1878), przed 1830 r. marszałek szlachty pow. bielskiego; ur. 3 XII 1794 kształcił się w szkole ks. misjonarzy w Tykocinie, w szkole pijarskiej w Łomży, wreszcie w Białymstoku; wspomnienia z tych czasów opisał w Pamiętniku szlachcica podlaskiego, druk. w »Czasie« z 1876 r. W 1820 należał do loży »Wschodzące Słońce« w Łomży. Brał udział w powstaniu 1830–31 r. jako jeden z przywódców oddziału w puszczy białowieskiej; w bitwie pod Hajnowszczyzną został wzięty do niewoli przez gen. Lindena; wyrokiem sądu wojsk. z 23 II 1832 skazany na pozbawienie szlachectwa, konfiskatę majątku i zesłanie na Syberję; do kraju powrócił w 1857. Naoczny świadek gwałtów rosyjskich w 1863–66 w pow. bielskim, przedstawił je w Karcie z martyrologii małego powiatu (rkp. Bibl. Jag. N 2811), częściowo drukowanej ze wstępem Juljana Bartoszewicza (pod pseud. »Polak-Litwin«) w »Dzienniku Poznańskim« z r. 1867; powyższe wspomnienia B-go dowolnie przerobił Władysław Czaplicki i wydał pt. »Czarna Księga«, Kr. 1869 i »Moskiewskie rządy na Litwie 1863–69«, Kr. 1869.

»Czas« z 1876 r., nry 268–70, 275, 279; Archiwum Kom. Hist. P. A. U., XIV 176; Barzykowski, Hist. powst. list., IV 224; Bieliński Kaz., Rok 1831 w pow. zawilejskim, Wilno 1930, 77; »Tygodnik petersburski« z 22 III 1832; »Kroniczka z lat 1863–1866 przez naocznego świadka«, »Dziennik Pozn.« z 1867 r., nry 204–6, 208, 211–13; ustne informacje od ś. p. Adama hr. Starzeńskiego.

Henryk Mościcki